به نقل از «ایسنا»

صدرعاملی: یکدیگر را قضاوت نکنیم/ اسیر جو نشویم

تاریخ انتشار: ۱۳ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۰۴۹۵۶

نشست پرسش و پاسخ فیلم «جنگل پرتقال» با تاخیر کارگردان برای حضور در جلسه، صحبت از آزادی دو فیلمساز بازداشتی و آینده سینما برگزار شد.

به گزارش ایسنا، نشست پرسش و پاسخ فیلم «جنگل پرتقال» در روز دوم جشنواره فجر، عصر ۱۴ بهمن ابتدا با حضور تهیه‌کننده رسول صدرعاملی آغاز شد و در شرایطی که اینطور تصور می‌شد کارگردان به شرکت در جلسه تمایلی نداشته، آرمان خوانساریان در بخش پایانی نشست آمد و پاسخگوی سوالات شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

در ابتدای این نشست‌ که فقط با حضور تهیه‌کننده همراه بود، صدرعاملی گفت: با وجود کسالت، برای احترام به این جلسه آمدم ولی کارگردان دوست نداشت حضور داشته باشد. هیچ عیبی هم ندارد. او فیلمساز خوبی است. به هرحال وقتی سازمان سینمایی تلاش می‌کند که تعداد سینماگران جوان زیاد باشند باید آنها را درک کند؛ هرچند فهم آنها شاید سخت باشد، چون حال‌شان خوب نیست.

او درباره غیبت بازیگران فیلم در نشست پرسش و پاسخ فیلم گفت: از مولویان خبری ندارم ولی خانم سارا بهرامی شهرستان است.

او همچنین از آشنایی خود با خوانساریان گفت و اینکه در شورای فیلم اولی‌های فارابی کار او را دیده و به نظرش از بهترین‌های نسل بعدی فیلمسازان ایران است.

وی افزود: سال قبل درباره این فیلم صحبت شد و به نظرم جای آن روی پرده سینما خالی بود.

صدرعاملی درباره حقوق زنان که در فیلم به آن اشاره شده بود گفت: نیاید همدیگر را قضاوت کنیم. ذهن خود را محترم بشماریم و اسیر جو نشویم. وقتی یادداشتی درباره زن زندگی آزادی می‌نویسیم، حواسمان به خودمان باشد چون همه‌چیز اول از اصلاح خودمان شروع می‌شود.

وی همچنین با اشاره به تغییر نسل‌ها تاکید کرد که آینده سینمای ایران درخشان خواهد بود. 

صدرعاملی در ادامه به سختی‌های کار خودش در شروع فیلمسازی‌اش اشاره کرد و گفت: ۲۴ سال قبل با فیلم «من ترانه پانزده سال دارم» توصیه‌هایی را مطرح کردم که هنوز هم برای امروز قابل استفاده هستند؛ فیلمی که امروز دیگر نمی توان آن را ساخت.

او بیان کرد: من قطعا فیلم «جنگل پرتقال» را در اکران شکست خورده نمی دانم و این فیلم از آن دست آثاری است که مخاطب باید خودش انتخاب کند.

صدرعاملی که سخنکوی خانه سینما نیز هست، در بخشی دیگر با اشاره به پیگیری‌های هیات مدیره خانه سینما برای آزادی دستگیرشدگان سینما گفت: در آرزوی آزادی یکی دو نفر از زندانیان هستیم. اخیرا از طریق هیات مدیره خانه سینما جلسه ای با دادستانی داشتیم که خیلی لطف کردند و با کم کردن وثیقه‌ها خیلی‌ها را آزاد کردند. امیدوارم محمد رسول‌اف و جعفر پناهی هم تا یکی دو روز آینده آزاد شوند.

او در بخشی دیگر اظهار کرد: کسی که بخواهد تحریم کند مردم هستند و نه من و فیلمساز. سازمان سینمایی باید فرصت فیلمسازی را فراهم کند.

او درباره حمایت از نسل جوانی که مهجور مانده و اینکه آیا خودش از آنها حمایت می‌کند؟ گفت: من حتما سعی خواهم کرد که به این فیلمسازها کمک کنم بخصوص آنکه مهمترین اتفاقی که در این چهل و چند سال رخ داده سینما بوده و باید تلاش کنیم این سینما به راه خود ادامه دهد. 

در انتهای این نشست کارگردان فیلم آرمان خوانساریان با صدایی گرفته و مریض احوال به جلسه آمد و گفت من از بیمارستان و فقط به احترام جمع حاضر، آمدم. 

صدرعاملی نیز درباره حضور پیدا نکردن دیگر عوامل در جلسه بیان کرد که تا لحظه‌های آخر، عوامل مشغول آماده کردن فیلم بودند و همه منهدم شدند. منظور کسی از شرکت در نشست قطعا بی‌احترامی نبوده است.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: جشنواره فجر 1401 جشنواره فیلم فجر 1401 جشنواره فیلم فجر 1401 جشنواره فجر 1401 برگزیده ها جشنواره فیلم فجر نقد فیلم جشنواره تئاتر فجر 1401 فیلم استاد جشنواره فیلم فجر 1401 جشنواره فجر 1401 برگزیده ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۰۴۹۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ظریف: تصور نکنیم اگر FATF را نپذیرفتیم تنبیه نمی‌شویم

محمدجواد ظریف می‌گوید در جهان امروز دیگر قطب نخواهیم داشت، اما یکی از دلایل موافقت آمریکا با برجام، کاستن از حضور خود در منطقه بود. اعراب منطقه و اسراییل به همین دلیل با برجام مخالف بودند که نمی‌خواستند شاهد کاهش حضور آمریکا در منطقه باشند.

به گزارش جماران، محمدجواد ظریف، وزیر خارجه پیشین ایران در سلسله نشست‌های چهلمین سال تاسیس انتشارات اطلاعات و در نشست اول آن با عنوان «ژئوپلیتیک خلیج‌فارس» به سخنرانی پرداخت که مهمترین اظهارات او به شرح زیر است:

دنیا گرفتار چالش شناختی است.

خطا‌هایی که بعضا صورت می‌گیرد به دلیل شناخت و ادراک نادرست است.

دوستان ما در جنوب خلیج فارس ادراک خود را اصلاح می‌کنند و ما در اصلاح این ادراک تا حدودی عقب هستیم.

هنوز این تفکر غلط خرید امنیت در این کشور‌های عربی وجود دارد البته ان‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که نمی‌توانند با وابستگی به یک قطب برای خود امنیت تامین کنند.

کویت قبل از اینکه به کشتی‌های خود پرچم امریکا بزنند پرچم شوروی را نصب کرده بودند.

این کشور‌ها این مشکل ادراکی را کماکان دارند که باید امنیت را خرید و نخستین آن‌ها صدام بود. آن‌ها تلاش کردند امنیت را با کمک صدام بخرند.

یکی از رهبران کشور‌های حاشیه خلیج فارس شخصا به آقای روحانی گفتند که ما ۷۵ میلیارد دلار به صدام پرداخت کردیم.

زمانی که ایران قطعنامه ۵۹۸ را پذیرفت و طارق عزیز گفت تا مذاکره صورت نگیرد، آتش بس صورت نمی‌گیرد، دبیرکل وقت سازمان ملل به وزیرخارجه وقت دولت ریگان زنگ زد و او به دبیرکل جواب داد که ما در مهرماه که به نیویورک بیاییم با شما در این باره گفتگو خواهیم کرد. می‌دانید که تاریخ را نمی‌توان فراموش کرد. وقتی این شرایط پیش امد دبیرکل به پادشاه وقت سعودی زنگ زد و ملک فهد در تماس با صدام، او را به پذیرش آتش بس متقاعد کرد. پادشاه وقت به صدام می‌گوید: «غرور ایرانی را زیر پا نگذار.» عربستان در ان زمان این فهم را داشت که نمی‌تواند کاملا به صدام اعتماد و تکیه کند، اما در عمل متفاوت هم عمل می‌کرد.

وقتی سیاست خرید امنیت از عراق شکست خورد، این کشور‌های عربی حوزه خلیج فارس برای خرید امنیت به سراغ شوروی و امریکا رفتند.

همین کشور‌ها امروز برای خرید امنیت به سراغ اسراییل رفتند و متوجه نیستند که اسراییل در تاریخ خود از هیچکس حمایت نکرده و حتی به امریکایی‌ها در مذاکرات آزادی گروگان‌ها لگد زده اند. اسراییل در تاریخ تقلبی خود به هیچکس رحم نکرد. این اشتباه شناختی کنار نرفته است.

زمانی که آرامکو را تیر غیب زد، سعودی‌ها انتظار حمایت از آمریکا داشتند و حالا هم به دنبال خرید امنیت از اسراییل هستند.

اشتباه ادراکی دوم ما و اعراب این است که فکر می‌کنیم امریکا به دنبال گسترش حضور خود در منطقه است، اما امریکا به انتقال حضور و نفوذ به خارج از این منطقه است.

امریکا دیگر قدر قدرت نیست. ما قدرت بزرگ داریم، اما هژمون نداریم. در جهان امروز دیگر قطب نخواهیم داشت، اما یکی از دلایل موافقت آمریکا با برجام، کاستن از حضور خود در منطقه بود. اعراب منطقه و اسراییل به همین دلیل با برجام مخالف بودند که نمی‌خواستند شاهد کاهش حضور آمریکا در منطقه باشند.

امریکا در حال برون سپاری تامین امنیت به اسراییل است و کشور‌های عربی منطقه که به دنبال عادی سازی رابطه با اسراییل هستند باید بدانند که دیر یا زود قربانی تامین منافع اسراییل خواهند شد.

اشتباه ادراکی سوم که به ما هم بازمی گردد این است که اگر با چیزی مخالفت کردیم و، چون خود را مرکز مشروعیت عالم می‌دانیم اگر به چیزی مشروعیت ندهیم جنبه اجرایی و عملیاتی پیدا نمی‌کند. در کاسپین این اشتباه را مرتکب شدیم و در مذاکرات شرکت نکردیم و بستر دریا را در غیاب ما تقسیم کردند.

عدم حضور به معنای عدم شکل گیری از ترتیبات امنیتی خلیج فارس نیست بلکه به معنای عدم تامین منافع شما است. مگر جلوی طالبان را توانستیم بگیریم؟ خیر؛ از روند مذاکره حذف شدیم. همین قاعده درباره مسیر‌های مواصلاتی هم هست که از این مسیر‌ها دور ماندیم و بعضا حذف هم شدیم.

در دنیای کنونی هم امریکا نمی‌تواند با وتو در شورای امنیت، مانع از قدرت مقاومت مردم غزه شود. جنگ اسراییل با مردم غزه هفت ماه است که ادامه پیدا کرده، اما جنگ اسراییل با کشور‌های عربی شش روزه تغییر کرده است. آمریکا نمی‌تواند تصمیم گیری‌ها را وتو کند و این را دنیا و مردم و افکار عمومی این را ثابت کرده اند.

دو مبنای بازدارندگی، نصر خدا و قدرت مردم هستند.

مهم‌ترین کاری که می‌توانستیم پس از جنگ غزه بکنیم این بود که پیشنهاد توافق منع تجاوز به کشور‌های منطقه داده و کنش ایران هراسی را نابود کنیم.

تصویر ترسناک ساختن از ایران، هدف اسراییل است و ما هم نباید در این تله بیفتیم.

این اشتباه ادراکی ما که خیال می‌کنیم اگر در روندی شرکت نکنیم شکل نمی‌گیرد اشتباه است. تصور نکنیم اگر fatf را نپذیرفتیم تنبیه نمی‌شویم و با تبعات ان روبه رو نمی‌شویم.

دنیای امروز هرروز در حال تغییر است و ما هم هرروز باید فکر خود را نو کرده و تفکر جهان دو قطبی را کنار بگذاریم و واقعیت‌ها را ببینیم.

بسیاری از انگاره‌های ما درباره نظم جهانی و حتی مردم خودمان غلط است.

همسایه‌ها برای ما فرصت هستند.

مردم برای ما فرصت هستند نه تهدید. به فرصت، امکان بالندگی بدهیم.